#Trzy

,,Nie musisz być wielki by zacząć, ale musisz zacząć by stać się wielkim" 

Następnego dnia obudził mnie krzyk Pauliny

-Kurwa mać jak mogłam zapomnieć?! –Krzyczała na całe mieszkanie

-Czego się drzesz? - Zapytałam przecierając oczy

-Miałam dzisiaj pilnować siostry, bo rodzice muszą pojechać na konferęcje a umówiłam się z Filipem

-Ja mam dziś wolne, trener uważa, że muszę odpocząć, więc mogę się nią zaopiekować –zaproponowałam

-Nie no coś ty. Odwołam randkę

-Zwariowałaś? Przecież przez parę godzin zająć się Zuzią to żaden problem.

-Jesteś pewna?

-Jasne, ale teraz daj mi jeszcze pospać, bo jest 8:20

-Dobrze, dobrze. Młodą przywiozę po 12. Pasuje?

-Jasne, a ty już wracasz do domu?

-No muszę, rodzice zaraz wyjeżdżają

-To pa-powiedziałam i usłyszałam tylko trzask drzwi. Oczywiście nie mogłam zasnąć więc wykonałam poranną toaletę i ubrałam się

Wyszłam z mieszkania uprzednio je zamykając i skierowałam się do sklepu po jakieś produkty spożywcze. Wróciłam do domu obładowana w siatki. Do 12: 00 zajmowałam się przeróżnymi rzeczami. Od ogarnięcia mieszkania, oglądania telewizji poprzez siedzenia na portalach społecznościowych. Usłyszałam pukanie do drzwi, więc wstałam z kanapy i poszłam je otworzyć.

-No witam-powiedziałam widząc moją przyjaciółkę i jej 4 letnią siostrę

-Cześć-powiedziała Zuzia

-To ja was zostawiam

-Ok., później mi wszystko opowiesz-powiedziałam.
Razem z Zuzą poszłyśmy do salonu

-Wiesz, co? -Spytała

-Nie nie wiem, co-powiedziałam śmiejąc się do niej

-Poszłabym na plac a ty?- Zapytała.

-To możemy iść-powiedziałam i po chwili szłyśmy w stronę placu zabaw, który był za rogiem

PIOTREK
-Igła masz wpierdol! – Wydarłem się jak tylko zobaczyłem, że nie mam moich nowych butów – No zabije gnoja

-Już się boje, widzę w Piotrusia wstąpił istny wilk- Ten człowiek mnie rozpierdala

-Gdzie masz moje buty?!

-Ale ja ich nie mam i uprzedzam twoje pytanie nic z nimi nie zrobiłem

-Ta już ci kurwa wieżę

-Piotrek nie denerwuj się leżą na półce a ten karzeł- Drzyzga wskazał na Igłę- nie byłby w stanie dam doskoczyć –zaśmiał się a po chwili cała szatnia była wypełniona tymi odgłosami. Ogarnąłem się i kierowałem się w stronę mieszkania. Przystanąłem na placu, gdy zauważyłem drobną blondynkę bawiącą się chyba ze swoją córeczką

-To nie fair-krzyknęła ta młodsza i zaczęła biec. Nim się obejrzałem leciała na samochód. Szybko ją złapałem

-Boże Zuzia, co ty wyprawiasz? -Pytała mocno spanikowana dziewczyna –Dziękuje, że ją złapałeś –swoje słowa tym razem skierowała do mnie

-No musisz mi się jakoś odwdzięczyć. Kawa czy coś? - Spodobała mi się. Nie obchodziło mnie to że ma córkę

-Może innym razem-powiedziała i chciała już odejść, ale ja nie mogłem na to pozwolić.

-Ej, myślę, że twoja córka nie będzie miała nic przeciwko-dziewczyna momentalnie wybuchła śmiechem

-To nie jest moja córka.

-Możemy iść już? Nudzi mi się, a chce zagrać z tobą jeszcze na PlayStation Paulina mówiła, że masz-mała Zuzia zabrała głos

-Obowiązki wzywają miło się rozmawiało –powiedziała i zaczęła iść

-Zdradzisz, chociaż jak się nazywasz?- Odwróciła się

-Laura-krzyknęła i odeszła. Wróciłem do mieszkania i od razu włączyłem laptopa. Chciałem znaleźć ją na Facebook,’u ale było ich tak wiele a żadna nie pasowała do niej. A już myślałem, że znalazłem fajną dziewczynę, która nie zwraca uwagi na to że jestem siatkarzem bo wcale nie wie o tym. Muszę ją jeszcze raz znaleźć.

MICHAŁ

Znów kolejny dzień i ta codzienna monotonia. Mamy wolne 3 dni a ja nie wiem, co będę w tym czasie robić. Może odwiedzę rodziców? Nie głupi pomysł. Spakowałem parę rzeczy, wsiadłem w auto i ruszyłem w drogę. Do rodzinnego domu dotarłem po czterech godzinach. Wszedłem do salonu 

-Michał co za niespodzianka! Zjesz coś?-spytała jak zwykle mama 

-Nie dzięki-było już późno i po krótkiej rozmowie z rodzicami udałem się na górę do mojego dawnego pokoju. Zasnąłem po paru minutach 

Laura

Jak Zuzia zaczęła mi biec w stronę ulicy, byłam strasznie przestraszona. Dobrze że był tam ten siatkarz. Poznałam go od razu. Jest jednym z siatkarzy Asseco. Wróciliśmy z młodą do mojego mieszkania

-Zuzka powiedz mi czy ty myślałaś?-spytałam 

-Nie wiem o co Ci chodzi

-Zuzia, wiesz że nie możesz tak robić

-Dobra przepraszam. Zagramy?-spytała 

-Najpierw zjesz-powiedziałam ciągnąc małą do kuchni- zrobiłam tagliatelle z sosem serowo pieczarkowym -Proszę - powiedziałam i dałam jej talerz z obiadem
-A ty?-spytała dziwnie się na mnie patrząc
-Ja nie jestem głodna-odpowiedziałam zgodnie z prawdą 
-To ja też nie jem- powiedziała i odsunęła od siebie talerz 
-Dlaczego? 
-Bo chcę być taka jak ty! 
-Zuzia ale jak nie będziesz jadła to nie urośniesz-powiedziałam powstrzymując śmiech 
-Jak ty nie jesz to ja też nie!-powiedziała. Wyjęłam z szafki talerz i nałożyłam sobie, pomimo że nie byłam głodna to zmusiłam się i razem z małą zjadłyśmy. Wstawiłam naczynia do zmywarki i zaczęłam grać z małą na konsoli. 
-Która godzina?-spytała gdy skończyliśmy 
-15:30-powiedziałam zerkając na zegarek 
-Przegapiłam!-krzyknęła 
-Co?
-No Violettę. Zawsze oglądam, ale zapomniałam dzisiaj -powiedziała - Masz coś słodkiego?
-Pomyślmy-opowiedziałam i zajrzałam do jednej z szafek w kuchni- Mam czekoladę karmelową i żelki-powiedziałam a Zuzi aż zaświeciły się oczy
*3 dni później*
Właśnie wracałam z treningu, gdy pod blokiem czekała na ,nie Paulina
-Hej-powiedziałam
-Mam sprawę-powiedziała
-To wejdź do środka, pogadamy
-Nie bo musimy być za 20 minut na miejscu
-Jenyś, to mów co chcesz
-Moja kuzynka robi kampanie i potrzebuje modelki, takiej sportowej
-O nie! Ja się do tego nie nadaje-powiedziałam
-Laura no proszę, obiecałam jej. Zrobisz szpagat czy coś i z głowy-powiedziała
-Nie wiem jak ty mi się odpłacisz-powiedziałam kierując się za brunetką
-Może meczem Asseco z Skrą-powiedziała
-Przekonałaś mnie-po 10 minutach spacerku weszliśmy do budynku
-Cześć Malwina-podała mi rękę na oko 26 letnia dziewczyna
-Hej, Laura-podałam jej rękę
-Wiem, Paulina wiele mi o tobie opowiadała. Słyszałam że jedziesz na Mistrzostwa
-Tak
-No dobra, może zabierzmy się za zdjęcia. Masz tu strój idź się przebierz i zaczniemy zdjęcia-po paru minutach wróciłam. Zrobiłyśmy parę zdjęć

Po zakończonej sesji wróciłam do domu i zostały mi 2 godzinki do meczu, więc spokojnie zrobiłam sobie Obiało-kolację, zjadłam, przebrałam się i wyszłam kierując się do Pauliny a potem spacerkiem na halę. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Przepraszam za to że tak długo nic nie dodawałam, ale szkoła a do tego miałam małe kłopoty. Jednak już jestem i jeśli pod postem będzie 5 komentarzy wstawię jutro kolejny post ;)
Ps, sorki za błędy, nie sprawdzałam ;)